Έχουν περάσει ήδη 3 χρόνια από τον Οκτώβρη του 2015 που κατεβήκαμε τα σκαλιά του An Club για να ακούσουμε τους Thee Holy Strangers να μας παρουσιάζουν για πρώτη φορά στην ολότητά του την πρώτη και ομώνυμη κυκλοφορία τους.
Φέτος, στο ραντεβού του Οκτώβρη, ήρθε η στιγμή να μας παρουσιάζουν στο Temple ένα μεγάλο μέρος από το άλμπουμ που πρόκειται να κυκλοφορήσουν το επόμενο διάστημα.
Η βραδιά ξεκίνησε με τον Αντώνη Ζήβα να μας ζεσταίνει με το dj set του, και λίγο μετά τις 10.30 η παρέα των Thee Holy Strangers ανέβηκε στη σκηνή. Μας καλωσόρισαν με το You’re not a Stranger to Me και το Fiery Road. Σιγά σιγά μας περίμεναν και τα καινούρια κομμάτια. Κάποια από αυτά τα είχαμε ακούσει στις προηγούμενες ζωντανές τους εμφανίσεις της χρονιάς και κάποια όχι. Μπορώ να πω πως τη διαφορά έκανε σίγουρα το Devil Hands, ένα κομμάτι που θα μπορούσε να υπάρχει και σε δίσκο του Neil Young με τους Crazy Horse. Μαζί με τον Neil Young, την Παρασκευή το βράδυ ήταν εκεί όλες οι επιρροές των Holy Strangers. Οι Grateful Dead, οι Rolling Stones, οι Gun Club, οι Velvet Underground και οι CCR που είχαν και τις τιμητικές αναφορές τους.
Τα τραγούδια των Holy Strangers μπορεί να βρίσκουν τις ρίζες τους στον αμερικάνικο νότο, τα blues, την Americana αλλά και τις μπάντες της δεκαετίας του 60 και του 70 είναι όμως καθαρά παιδιά της Αθήνας της δεκαετίας του 2010. Έχουν περάσει μέσα από όλες αυτές τις σκοτεινές μέρες που βιώνουν οι άνθρωποι αλλά και τις μεγάλες στιγμές αγώνων και αλληλεγγύης που έχουν δώσει σε αυτό το διάστημα. Έχουν περάσει από όλο αυτόν τον «πύρηνο δρόμο με ένα φορτίο τόνων στην πλάτη».
Για να ξαναμπούμε στη ροή του live, ήταν εκεί όλα τους τα κομμάτια το Truth and Sorrow, το στοιχειωτικό Silver Lake, το πιο δυνατό και έντονο κομμάτι τους, το νέο The Lotus Song, το Trouble on Trouble από το 7’’ που είχε κυκλοφορήσει με το Fractal Press το 2013. Μαζί τους ήταν και το Sweet Nuthin’ των Velvet Underground αλλά και το επίσης αγαπημένο Run Through the Jungle των CCR.
Με αυτή την εμφάνισή τους η μπάντα απέδειξε ότι είναι μία από τις πιο δεμένες που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην ελληνική σκηνή ανεξαρτήτως είδους. Και πως θα γινόταν διαφορετικά όταν αποτελείται από μια αφρόκρεμα μουσικών. Το επίσης εκπληκτικό είναι ότι αυτοί οι μουσικοί έρχονται με τόσες διαφορετικές καταβολές και όμως μας δίνουν αυτό το αποτέλεσμα!
Αν ο πρώτος τους δίσκος αποτέλεσε μια από τις καλύτερες ελληνικές κυκλοφορίες της δεκαετίας, τότε από το δείγμα που είχαμε από τα 5 νέα κομμάτια που ακούσαμε την Παρασκευή φαίνεται πως και ο δεύτερος δίσκος θα είναι τουλάχιστον στο ίδιο επίπεδο, μεγαλώνοντας έτσι και την προσμονή για την κυκλοφορία του.
Κείμενο : Μιχάλης Κανάκης
