Κοίτα ποιος γύρισε
I’m Back
Πρωτότυπος τίτλος: Sono tornato
του Λούκα Μινιέρο
Με τους Μάσιμο Ποπολίτσιο, Φρανκ Ματάνο, Στεφανία Ρόκα
Ριμέικ της γερμανικής ταινίας «Er ist wieder da»
Από τους παραγωγούς των ταινιών «Η γυναίκα της ζωής μου» και
«Το ανθρώπινο κεφάλαιο»
400 χιλιάδες θεατές στην Ιταλία
Διάρκεια: 92’
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 30 Αυγούστου στους κινηματογράφους
ΣΥΝΟΨΗ
Ρώμη, σήμερα. 80 χρόνια μετά το θάνατό του, ο Μπενίτο Μουσολίνι επανεμφανίζεται κάτω από παράξενες συνθήκες στην Πιάτζα Βιτόριο. Ο πόλεμος έχει τελειώσει, η αγαπημένη του Κλαρέτα έχει χαθεί και τα πάντα φαίνεται να έχουν αλλάξει. Ο Αντρέα Καναλέτι, ένας νεαρός ντοκιμαντερίστας με μεγάλες φιλοδοξίες αλλά σχεδόν καμία επιτυχία, τυγχάνει να κινηματογραφήσει κατά λάθος την επιστροφή του δικτάτορα. Πιστεύοντας πως πρόκειται για μια πολύ πετυχημένη μεταμφίεση ενός σύγχρονου, ενδεχομένως σαλεμένου, συμπατριώτη του, ο Αντρέα αποφασίζει να γυρίσει ένα ντοκιμαντέρ γι’ αυτόν τον τέλειο μιμητή του Ντούτσε, ελπίζοντας πως θα αναγνωριστεί επιτέλους το ταλέντο του ως κινηματογραφικού δημιουργού. Οι δύο άντρες ξεκινάνε ένα σουρεαλιστικό ταξίδι στην Ιταλία κατά τη διάρκεια του οποίου συναντούν πολλούς και διάφορους Ιταλούς πολίτες. Η δημοτικότητα του Μουσολίνι πετάει στα ύψη, σε τέτοιο σημείο ώστε γίνεται ένας τηλεοπτικός σταρ. Νιώθοντας ξανά ισχυρός, ο Ντούτσε πιστεύει πως μπορεί να κυβερνήσει εκ νέου την Ιταλία! Τι θα γινόταν λοιπόν αν επέστρεφε για τα καλά;
ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Το «Κοίτα ποιος γύρισε» δεν είναι μια ταινία για τον Μουσολίνι. Είναι μια ταινία για την Ιταλία του σήμερα. Ο Μουσολίνι επιστρέφει για να δείξει τη σύγχυσή μας, να αναδείξει τους φόβους μας, τις επιθυμίες μας. Όταν μαζί με τον Nicola Guaglianone καθίσαμε να γράψουμε το σενάριο της ταινίας, αποφασίσαμε κυρίως αυτό: δεν κρίνουμε τον Μουσολίνι, δεν ασχολούμαστε με τα πεπραγμένα του. Η Ιστορία τον έχει ήδη κρίνει. Αυτό που μας ενδιέφερε ήταν να δούμε πώς θα αντιδρούσαν οι Ιταλοί σήμερα απέναντι στον Μουσολίνι κι ανακαλύψαμε ενδιαφέροντα πράγματα.
Οι σύγχρονοι Ιταλοί, σε αντίθεση με τους Γερμανούς, δεν έχουμε αποτιμήσει σωστά τον δικτάτορά μας. Είναι σαν να έχουμε υποτιμήσει τον κίνδυνο, σαν να έχουμε ξεχάσει το μάθημα της ιστορίας. Αυτή είναι η ανησυχητική πτυχή της ταινίας μου. Μια ταινία, που χρησιμοποιεί, ειδικά στο πρώτο μέρος, έναν παιχνιδιάρικο τόνο, διαφορετικό όμως από εκείνον του Τσάπλιν στο «Μεγάλο δικτάτορα».
Οι θεατές αρχικά γελάνε, μετά όμως νιώθουν ντροπή από αυτό το γέλιο. Όταν αποκαλύπτεται το αληθινό πρόσωπο του λαϊκισμού δεν υπάρχει καμία πιθανότητα η ιστορία να επαναληφθεί ως φάρσα, με όλες τις φρίκες της.
Ο Μουσολίνι δεν είναι ξένος. Αποτελεί μέρος του ηθικού προβληματισμού για την Ιταλία. Η επιστροφή του αποτελεί έναν προγονικό φόβο. Και δείχνει πόσο έτοιμα είναι τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης να συμφιλιωθούν μαζί του. Όπως τότε έτσι και σήμερα.
Σε ότι αφορά τη χρήση της κινηματογραφικής γλώσσας, επέλεξα όλες τις δυνατότητες που μου παρέχει το σινεμά. Χρησιμοποίησα τη φόρμα του ντοκιμαντέρ με συνεντεύξεις προκειμένου να τονίσω τα ιταλικά πολιτικά ένστικτα, να τα αναδείξω, ξεκάθαρα και με ειλικρίνεια. Σε ότι αφορά τις κάμερες χρησιμοποίησα κινηματογραφικές κάμερες, τηλεοπτικές κάμερες, ακόμα και κάμερες από κινητό.
Η φωτογραφική τεχνική και η τεχνική γυρίσματος του διευθυντή φωτογραφίας μας Guido Michelotti είχε ως στόχο να δείξει την πραγματικότητα του κόσμου στην Ιταλία χωρίς πατίνα.
Χρησιμοποίησα αυτό το σύνολο γλωσσών και στυλ για να προσπαθήσω να δείξω την αλήθεια για το πλαίσιο μέσα στο οποίο επιστρέφει το ζόμπι, ένα ζόμπι που αρέσει σε πολλούς, επειδή δεν τους φοβίζει, επειδή θεωρούν ότι δεν είναι και τόσο ζωντανό.
Short Bio Miniero
Ο Luca Miniero γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου του 1967 στη Νάπολη. Έχει σπουδάσει Σύγχρονη Λογοτεχνία. Ξεκίνησε γυρίζοντας διαφημιστικά, πολλά από τα οποία βραβεύτηκαν. Τις τρεις πρώτες του ταινίες μεγάλου μήκους τις γύρισε παρέα με τον φίλο του, τον Paolo Genovese, σκηνοθέτη μεταξύ των άλλων και του «Perfetti sconosciuti» (2016), του οποίου το πιστό, ελληνικό ριμέικ είδαμε από τον Θοδωρή Αθερίδη με τίτλο «Τέλειοι ξένοι» (2017), πριν δούμε και το πρωτότυπο στη χώρα μας! Η πρώτη ταινία που γύρισε σόλο ήταν το «Καλώς ήλθατε στο Νότο» (Benvenuti al sud, 2010), η μόνη του ταινία που είδαμε στην Ελλάδα, καθώς βγήκε κατευθείαν σε dvd (από την Odeon). Η ταινία «Κοίτα ποιος γύρισε» είναι η έκτη που γυρίζει μόνος του και η ένατη μεγάλου μήκους συνολικά της φιλμογραφίας του και είναι η πρώτη του που παίρνει διανομή για τις κινηματογραφικές αίθουσες της χώρας μας.
