Placebo στην Τεχνόπολη: Σωστό live, λάθος Molko

Κατάμεστη η Τεχνόπολη χθες το βράδυ, με 5.000 κόσμο, για τους Placebo! Αγαπημένη μπάντα για το ελληνικό κοινό, οι Βρεττανοί alternative synth pop-ers, ήρθαν ξανά στη χώρα, αυτή τη φορά για τον εορτασμό του καινούριου album τους, Never let me go. Αρκετά αλλαγμένοι κι αυτοί, όπως οι περισσότεροι, και το πράγμα κάπου ξέφυγε.

Σχολιάζοντας, όπως πάντα, την παραγωγή της συναυλίας εν γένει, να πούμε ότι η χθεσινή βραδιά ήταν πολύ καλά οργανωμένη. Για λίγο παραπάνω κόσμο, θα είχαν αλλάξει venue, έχοντας όμως ζήσει συναυλίες με πάνω από 6.000 κόσμο στην Τεχνόπολη, χθες ήταν μια χαρά. Θα στεκόμουν στον διαχωρισμό θεατών που συχνά βλέπουμε σε αρκετά live, μεταξύ vip και απλού εισιτηρίου, που μετατρέπεται αρκετές φορές σε κατάφορη αδικία -βλέπε Iron Maiden- γι αυτό και ενοχλεί αρκετό κόσμο. Όμως χθες, το golden standing ήταν κανονισμένο από την προηγούμενη παραγωγή, για το live που ακυρώθηκε το 2020,δεν θ μπορούσε να γίνει αλλαγή. Παρόλ’αυτά, τελικά λειτούργησε χωρίς δυσαρέσκειες. XLALALA Present, good job!

Στα του live τώρα, πρέπει να παραδεχτούμε ότι οι Placebo έπαιξαν ανέλπιστα καλά. Σε προηγούμενες επισκέψεις τους, υπήρχαν πολλά παράπονα για τις ζωντανές τους εμφανίσεις, αλλά χθες ήταν πολύ καλοί. Ωραία ντραμς, καλοπαιγμένα keyboards, κλασικές μπασογραμμές του Stefan Olsdal (ο οποίος πήρε και φωτιά on stage, πολύ καλός), καθαρός ήχος, κουρδισμένες fender, απολαυστική 90ίλα. Για την ιστορία, ο Molko άλλαζε κιθάρα σε κάθε κομμάτι -δυο τρεις είχε- και, μάλιστα, δύο άτομα τον βοηθούσαν σε αυτό• ένας του έδινε τις κιθάρες, ένας του μάζευε και του τράβαγε το καλώδιο, για πιο άνετες βόλτες στο stage. Επίσης, είχαν ένα πολύ ενδιαφέρον setlist, ιδιαίτερα για τους fans τους, που φάνηκε ότι το καταευχαριστήθηκαν. Χώρισαν στα δύο το setlist τους, 9 κομμάτια από το νέο άλμπουμ (το Hugz εξαιρετικά παιγμένο), 8 παλιότερα αγαπημένα. Τα (μουσικά) highlights της βραδιάς το The bitter end και το επιτυχημένο cover για Kate Bush, το Running up to the hills, με το οποίο μας αποχαιρέτησαν κιόλας (δες στο τέλος το setlist). Μιάμιση ώρα live, με τους αγαπημένους του ελληνικού κοινού, τους Placebo από τα 90s. Μόνο αυτό, όμως;

Κάπου στο πέμπτο κομμάτι, ο Molko διέκοψε το live για να κάνει παρατήρηση σε θεατή του golden standing (εισιτήριο 80Ε). «Σταμάτα να τσακώνεσαι με τους securities, αν δεν σου αρέσει μπορείς να πας αλλού, FUCK YOU, μάζεψε το κινητό σου. Δεν θέλω να κυκλοφορώ στο ίντερνετ με fucked up voice, προσπαθώ πολύ απόψε γιατί έχω λαρυγγίτιδα και προσπαθώ για όλους εσάς, σας ευχαριστώ όλους». Από το ’15 ο Molko έχει ανοίξει τη συζήτηση για live χωρίς κινήτά. Μάλιστα, δήλωνε, έκτοτε, ότι οι θεατές δεν είναι όπως στα 90s που απλά απολάμβαναν τα vibes, αλλά πλέον ασχολούνται με το κινητό τους και χάνουν τη αίσθηση. Επίσης, αυτό που «τραβάνε» είναι κατώτερου επιπέδου, οπότε αναρωτιόταν γιατί να το κάνουν. Δεκτές οι ενστάσεις και σε ένα άλλο πλαίσιο, ομολογώ ότι συμφωνώ, αλλά! Πρώτον, βρισκόμαστε στο 2022, όπου το κινητό με κάμερα είναι η προέκταση του χεριού μας, οπότε τί περίμενε; Δεύτερον, πολλοί καλλιτέχνες το θέτουν ως όρο στο live, και μάλιστα στην αρχή του τρέχοντος tour τους, το είχαν κάνει και οι Placebo. Αν μπει κάτι τέτοιο ως όρος εκ των προτέρων, τότε η 5άλεπτη διακοπή του Molko θα ήταν απολύτως θεμιτή. Τώρα, όχι. Και τελικά, αν η φωνή σου έχει θέμα, το πρόβλημα δεν είναι αν θα κυκλοφορήσει στο youtube σε κακή ηχογράφηση, γιατί όλοι ξέρουμε ότι στα youtube videos από κινητά δεν έχει καλό ήχο. Αν η φωνή σου έχει θέμα, δεν πραγματοποιείς το live. Απλά.

Φέτος το καλοκαίρι, παρακολουθούμε διάφορα σκηνικά, απαράδεκτων συμπεριφορών από καλλιτέχνες μεγάλου βεληνεκούς, και κάπου αρχίζω να αναρωτιέμαι αν όντως αξίζει να τους βλέπουμε στη «δύση» τους, ενώ -ευτυχώς- υπάρχουν τόσοι νεότεροι και λιγότερο καταξιωμένοι στο χώρο, που σέβονται και το κοινό που πληρώνει για να τους δει, και τις παραγωγές που διοργανώνουν με κόπο τα live τους. Είναι κρίμα, να σου μένει η γέυση της ματαίωσης από μια συναυλία που θες να παρακολουθήσεις, αντί να σου μένει η γεύση της διασκέδασης που τόσο έχουμε ανάγκη. Και τελικά, καλύτερα χίλια κακοηχογραφημένα και κουνημένα βιντεάκια κινητού, έτσι για την ανάμνηση, ή καλογυαλισμένοι «παλαίουρες» που δεν οριοθετούνται πουθενά και κομπλεξάρονται; Εγώ ψηφίζω το πρώτο.

Setlist: