Οι Spiritualized είναι το όχημα που επέλεξε ο Jason Pierce -ή J. Spaceman αν προτιμάτε- μετά τη διάλυση των Spacemen 3, και συνεχίζει να πορεύεται με αυτό το σχήμα για 35 και πλέον χρόνια.
Την Πέμπτη το βράδυ, όσοι πήγαμε στον Λυκαβηττό είδαμε τους Spiritualized (στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών) με τη σημερινή τους αλλαγμένη μορφή, καθώς μέσα στα χρόνια έχουν αλλάξει πολλά μέλη. Αυτό που δεν άλλαξε είναι ο τρόπος και το ύφος που συνθέτει και δημιουργεί ο Pierce.
Τελικά δεν ήμασταν και πολλοί αυτοί που ανεβήκαμε στο λόφο, αλλά κοιτώντας τον κόσμο γύρω, μου φάνηκε πως δεν ήταν λίγοι αυτοί που είχαν ακούσει και ζήσει τους Spiritualized από τα πρώτα τους ακόμα βήματα.
Περίπου στις εννιά, η μπάντα, αποτελούμενη από 9 άτομα, ανέβηκε στη σκηνή και ξεκίνησε με το «Hey Jane», παίρνοντας δυνατό χειροκρότημα. Κάπως έτσι άρχισε η βόλτα μας στο διάστημα. Ψυχεδέλεια, κιθάρες μελωδικές, κιθάρες βρώμικες, πλήκτρα, gospel φωνητικά, κάποιοι αυτοσχεδιασμοί και κυρίως συναίσθημα.
Στο «Shine a Light» ζήσαμε την πιο μυσταγωγική στιγμή της συναυλίας, κάτι σαν κάθαρση από την καθημερινότητα -ήταν και Πέμπτη. Αυτό μαζί με το «Let It Bleed (For Iggy)» ήταν οι πιο χορταστικές στιγμές του live.
Ο ήχος ήταν πολύ καλός και τα φώτα συμπλήρωναν την ατμόσφαιρα που δημιουργούσαν οι μελωδίες των Spiritualized. Το θέατρο του Λυκαβηττού μπορεί να μην γέμισε, όμως ο βράχος όπου αντανακλούσαν τα φώτα και η ησυχία του λόφου που μας κράτησε μακριά από τη φασαρία της πόλης, βοήθησαν στο να απολαύσουμε τη μπάντα.
Μιάμιση ώρα και κάτι κύλησαν νεράκι, με τον κόσμο να παρακολουθεί τους Spiritualized να κλείνουν το set τους με το «So Long You Pretty Thing» και τον Jason Pierce να μας απευθύνεται για πρώτη και τελευταία φορά για να μας ευχαριστήσει.
Μια Πέμπτη στον Λυκαβηττό, λίγη ψυχεδέλεια και κάπως έτσι άνοιξε και φέτος η σεζόν. Εξαιρετικό ξεκίνημα!
Κείμενο: Μιχάλης Κανάκης
Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Κατσαρού
